W połowie lat 50-tych oddano do eksploatacji stację Biskupice. Nastawnię zlokalizowano w środku stacji i wyposażono ją w urządzenia mechaniczne scentralizowane. Układ torowy stacji przedstawia plan z 1987 r. Powstała ona dla potrzeb KWK „Zabrze”, umożliwiając wymianę składów pociągów obsługujących zwałowisko. Pociąg z kamieniem przyjeżdżał na stację Biskupice, następnie lokomotywa dokonywała oblotu składu a ten następnie był transportowany na zwałowisko. Tor na zwałowisko odgałęział się ze przy posterunku Jerzy. Po 1978 r. wjazd na zwałowisko był kontrolowany przez blok zgody umieszczony w szafie torowej. 
W drugiej połowie lat 80-tych zaczęto przystosowywać ją do obsługi Elektrociepłowni Zabrze.
Dotychczasowa bocznica n/torowa na EC Zabrze była tylko pomocniczą w stosunku do wąskotorowej, gdyż układ torowy pozwalał na rozładunek węgla tylko z wagonów GKW na dwóch bunkrach rozładunkowych. Na torze normalnym ładowano tylko odpady, popioły i wywożono je własnymi lokomotywami na zwałowisko Przezchlebie (wagony typu 25Wy) i szyb Pawłów Grn kop. Zabrze (cysterny z popiołami), a także rozładowywano wapno, ług i kwas solny. 
W latach 80-tych podjęto się rozbudowy elektrociepłowni, a właściwie budowy nowej obok starej. Do 1984 roku istniał post. Zaborze i to z niego odgałęziała się bocznica szybu Zachodniego (d. Carnall), EC oraz cegielni. Po likwidacji nastawni bocznica była obsługiwana przy pomocy szafy torowej. W 1987 r. zaczęto budować tzw. bocznice A i C. Ta pierwsza stanowiła zaplecze techniczne nowego bloku energetycznego i odgałęziała się ze szlaku Biskupice - Tunel około 100 m za byłym post. Zaborze. Wjazd na bocznicę był kontrolowany przez blok zgody umieszczony w szafie torowej. Bocznica C to punkt załadunku popiołów. Odgałęziała się ze stacji Biskupice za ostatnim rozjazdem. W tym samym czasie rozpoczęto również budowę toru nr 5 na stacji Biskupice.
Rozpoczęto również prace ziemne (przygotowanie do budowy toru nr 100) mające połączyć główną bocznicę EC (B) z torem prowadzącym do bocznicy C zamiast rozjazdu szlakowego. Spowodowane to było częstotliwością ruchu pociągów na szlaku Biskupice - Tunel i bardzo dużym spadkiem z bocznicy na szlak. 
W 1993 r. rozwiązano umowę bocznicową z GKW i rozpoczęto przebudowę bunkra rozładunkowego na tor 1435 mm. Dla zapewnienia ciągłości ruchu na stacji Biskupice ostatecznie przebudowano układ torowy (zostawiając sygnalizacje kształtową) poprzez wydłużenie toru nr 3 i połączenie go z torem żeberkowym. Wpięto również tory z bocznicy B poprzez tor nr 100 do stacji Biskupice. Tor nr 3 oraz nr 5 zostały zdawczo-odbiorczymi dla EC Zabrze. Tym samym zlikwidowano wąskie gardło w zachodniej głowicy. Rok później przebudowano urządzenia srk na stacji Biskupice. Zabudowano nowy pulpit kostkowy oraz wymieniono sygnalizację kształtową na świetlną.
Ciekawostką jest to, że nowy blok energetyczny nigdy nie został uruchomiony, a nowe nawęglanie służy do dziś starej elektrowni. Bocznica A była użyta tylko dla przywozu transformatorów w czasie budowy. Wszelkie ładunki dla EC przychodziły na stację Zabrze Makoszowy Kopalnia i stamtąd zabierała je do Biskupic lokomotywa PTKiGK.
Opis: Łukasz Fronia

Plan schematyczny

Plan schematyczny 1987 r. get_app

Plan schematyczny 1991 r. get_app

Plan schematyczny 1994 r. get_app