W 1907 r. na szybie Jadwiga zastosowano podsadzkę na nowo wybudowanym urządzeniu podsadzkowym. Powstał zbiornik podsadzkowy z mostem zsypowym na którym ułożono tory kolei wąskotorowej o rozstawie szyn 785mm. Piasek do zbiornika transportowano z lokalnej piaskowni, która znajdowała się w pobliżu szybu. Po wyczerpaniu zasobów piasku pierwszej odkrywki zaczęto na przełomie lat 30 i 40 transportować piasek z odkrywki drugiej zlokalizowanej za obecną linią tramwajową nr 9 (obecna ulica Frycza-Modrzewskiego). Aby umożliwić bezkolizyjny transport wybudowano w tym celu wiadukt nad drogą i torem tramwajowym. Wąskotorowa lokalna kolej piaskowa była zelektryfikowana.
W 1938 r. ułożono na moście zsypowym tor trójszynowy gdzie zaczęto transportować piasek taborem normalnotorowym z piaskowni z Rzeczyc Śląskich. Wagony z piaskiem (talboty) były dostarczane przez kolej państwową (do 1945 r. przez DR, po 1945 r. przez PKP) na tory zdawczo-odbiorcze kopalni, a te z kolei były zabierane na most zsypowy lmokomotywą kopalnianą. Ten sposób dostawy materiału podsadzkowego trwał do roku 1954 r.
Od 1954 r. dostarczano już piasek z piaskowni w Pyskowicach nowo wybudowanym odcinkiem kolei piaskowej od szybu Piaskowy III do szybu Jadwiga. Wcześniej linia kolei piaskowej od stacji Michał kończyła się za szybem Piaskowy III przed rzeką Bytomką. W celu doprowadzenia toru kolei piaskowej do szybu Jadwiga postanowiono wykorzystać wiadukt kolei wąskotorowej nad ulicą Goduli (obecna ulica Frycza-Modrzewskiego) tym bardziej, że nie był on wykorzystywany od 1950 r. z racji nieczynnych już w tym czasie lokalnych pól piaskowych. Most na szybie Jadwiga przystosowano do rozładunku wagonów rolkowych poprzez zabudowanie odpowiednich prowadnic dla wagonów rolkowych.
W 1956 r. uruchomiono posterunek Szombierki, który znajdował się w pobliżu mostu zsypowego na szybie Jadwiga pomiędzy torem mostowym a objazdowym. W 1960 r. uruchomiono zbiornik podsadzkowy „Julita” a tor prowadzący ze zbiornika włączono do toru prowadzącego z post. Szombierki do kopalni Szombierki.
W 1962 r. w torze prowadzącym do szybu Julita zabudowano rozjazd odgałęźny do Haldexu Szombierki, który zajmował się przerobem kamienia dołowego i odzyskiwaniem węgla. Pozostałe otrzymane kruszywo przydatne było w budownictwie i jako materiał podsadzkowy zmieszany w niedużej ilości z piaskiem.
Od roku 1976 r. poprzez wybudowanie łącznicy pomiędzy Haldexem Szombierki a posterunkiem Łagiewniki można było przejechać z magistrali zachodniej na magistralę północną bez udziału PKP.
W 1979 r. szyb podsadzkowy Jadwiga przekształcono w zbiornik piasku budowlanego. Tor nr 2 przekazano w użytkowanie firmie Budomont z Chorzowa.
Po przekazaniu PMP PW stacji Szombierki przez kopalnię Szombierki między 1989-1990 doszło do przebudowy urządzeń srk. Granica utrzymania przez PMP PW przesunęła się wtedy z rozjazdu nr 1 do rozjazdu nr 4. Sygnalizację kształtową zastąpiono świetlną lecz napędy zwrotnicowe pozostawiono bez zmian - mechaniczne. Na planie schematycznym z sygnalizacją kształtową oznaczenie semaforów wyjazdowych w kierunku stacji Michał jako F i G może trochę ciekawić ale były one ostatnimi w kierunku na Rudę Śląską przed połączeniem szybu Jadwiga ze stacją Michał (nie zmieniono ich oznaczeń po połączeniu).
W 1998 r. zabudowano rozjazd nr 201 w torze dojazdowym do Julity (klucz znajdował się na posterunku Szombierki) w kierunku zasadniczym na Łagiewniki, by jazdę na Łagiewniki poprowadzić poza zakładem Haldex Szombierki. Haldex w ten sposób zyskiwał jeden długi tor, który nie musiał być rezerwowany do przejazdu pociągów na magistralę.
Opis opracowano na podstawie:
- książki "Koleje Piaskowe" tom I Krzysztof Soida, Tomasz Roszak, Mariusz Furtek
- zbiorów własnych (plany, mapy, regulaminy)
- relacji byłych pracowników PMP-PW.
Plan schematyczny
Plan schematyczny 1988 r. get_app
Plan schematyczny 1993 r. get_app